مخترعان بدشانسی که به دست اختراعات خودشان کشته شدند [قسمت اول]

هممون روزای سختی در محل کار خود داشته ایم و روزهایی که یهو همه چیز خراب شده رو به چشم دیده ایم. اینطور روزهایی شرایط خراب می شه و خرابی اونا همه نداره. در این جور موارد هیچ گزینه ای واسه مقابله ندارین و فقط باید صبر کنین که این روزای بد به پایان برسن. اما اگه یه مخترع باشین شرایط واسه شما متفاوت میشه چون باید درهای علم رو با خلاقیت باز کرده و رازهای جدیدی رو رمزگشایی کنین. اما وقتی که شرایط واسه مخترعان بر وفق مراد نباشه این موضوع واقعاً غیرقابل تحمل میشه. بدترین اتفاق وقتی اتفاق می افته که یه مخترع در اثر حادثه یا هر چیز دیگری به وسیله اختراع خود کشته شه.

۱-توماس میجلی جونیور

توماس میجلی جونیور یه شیمیدان بود که خیلی از مسائل و مشکلات خودروهای اولیه رو وقتی که واسه شرکت جنرال موتورز کار می کرد حل کرد که یکی از اونا ضربه زدن موتور بود. ایشون در آخر واسه حل این مشکل یه این نتیجه رسید که باید مواد خاصی رو به بنزین اضافه کنه تا موتور صدای تق تق نده. ایشون هم اینکه بنزین سرب دار و کلوروفلوئوروکربنا رو به دنیا معرفی کرد که سهم زیادی در تخریب لایه اوزون و در آخر زندگی بشری داشتن. در سالای پایانی عمرش ایشون به دلیل مریضی به طور کاملً فلج شده بود اینجوری ایشون وسیله خاصی ساخته بود که با به کار گیری اون می تونست از تخت بلند شده و خود رو به ویلچرش برسونه. روزی از روزا ایشون مثل همیشه میخواس خودشو به ویلچرش برسونه اما دستگاهی که ساخته بود به جای بلند کردنش اونو خفه کرد.

۲- سابین آرنولد وون سوچوکی

سابین آرنولد وون سوچوکی با این اسم عجیب و غریبش مخترع سرشناسی بود که نوع خاصی از رنگ تیره اختراع کرده بود که اونو «Undark» نام گذاشت. ایشون مدیر کارخانه ای بود که روزانه تعداد زیادی صفحه ساعت تولید می کرد.
بعد از یه مدت کارگران اون یکی پس از دیگری می مردند چون در رنگ اختراعی اون مواد رادیواکتیو وجود داشت که بسیار مرگبار بود. بر خلاف این که شکایتی به وسیله کارگران زنده مونده علیه اون به ثبت رسید اما این نوع از صفحات ساعت از سال ۱۹۲۸ تا آخر جنگ جهانی دوم بازم تولید می شدن.

این زمان بود که خطرات مواد رادیواکتیو بیشتر و بهتر از گذشته درک شد.
تحقیقات مربوط به آلودگی زدایی در کارخانه واسه سوچوکی در سال ۱۹۸۳ شروع به کار کرد و این مرکز تا سال ۲۰۱۶ کلا پاکسازی شد.
اما سوچوکی خود در سال ۱۹۲۸ در اثر مسموم شدن با مواد رادیواکتیو درگذشت. مطمئنا ساعت مرگ اون روی یکی از همون صفحات ساخت کارخانه خودش ثبت شده بود.

۳- هنری وینستنلی

هنری وینستنلی ساختاری رو اختراع کرد که جون هزاران نفر رو نجات داد: فانوس دریایی دور از ساحل که اولین نمونه از اون در سال ۱۹۶۸ ساخته شد و در اون ۵۰ شمع به کار رفته بود که به وسیله خود وینستنلی روشن می شدن. اینجوری دیگه گم شدن در دریاهای انگلستان به چیزی تقریباً مخال تبدیل شده بود. اما به نظر شما چیجوری یه فانوس دریایی می تونه باعث قتل کسی شه؟ در واقع وینستنلی شبی که بعدا به شب «طوفان بزرگ» مشهور شد رو واسه تعمیر ساخته خود انتخاب کرد و در کمال ناباوری فانوس دریایی هم همین شب رو واسه خراب شدن روی سر سازنده خود انتخاب کرد.

۴- فرد دوسنبرگ

معروفیت آلمان به خاطر تولید خودروهای سفت و قوی با برادران دوسنبرگ، فرد و آگوست، شروع شد.
این دو اولین خودروی خود رو در سال ۱۹۰۴ ساخته و شرکت دوسنبرگ موتور رو در سال ۱۹۱۳ در آیووا راه اندازی کردن. در اوایل دهه ۱۹۲۰، خودروهای دوسنبرگ همه رقبا رو پشت سر گذاشته و در دهه بعد خودروهای لوکس اونا بسیار مشهور و پرطرفدار شده بودن. مرگ فرد دوسنبرگ تا حدودی قابل پیش بینی بود چون ایشون عادت داشت که یکی از خودروهای ساخت خود رو با سرعتی زیاد تو یه جاده کوهستانی حرکت بده و در یکی از این روزا خودرو اون چپ کرده و ستون فقرات فرد به سختی آسیب دید. هر چند در اول فکر می رفت که ایشون به سرعت خوب می شه اما مشکلاتی اتفاق و در آخر ایشون به دلیل ذات الریه درگذشت.

۵- پریلوس اهل آتن

پریلوس آتنی مردی در یونان باستان بود که در مورد جنایت دیدگاه بسیار تندی داشت. ایشون بر این باور بود که یه روش دردناک و بسیار وحشتناک واسه اعدام خلافکاران می تونه دیگه شهروندان رو از دور زدن و ندیده گرفتن قانون باز داره، از این رو دستگاهی واسه اعدام دردناک این افراد ساخت: گاو برنجی. این وسیله در واقع مجسمه ای به شکل گاو بود که از جنس برنز ساخته شده که یه نفر یا تعدادی از افراد خلافکار رادر درون اون انداخته و زیر اون آتیش زده می شد.

در حالی که این خلافکاران نگون بخت زنده زنده کباب می شدن دود به وجود اومده به وسیله اون و زجهای اونا از دهن و بینی گاو به بیرون منتقل می شد.
ایشون اختراع خود رو به یه نجیب زاده سیسیلی به نام فالاریس معرفی کرد و اونم از پریلوس خواست که وارد شکم گاو شده و چگونگی کار اونو به اون نشون بده. وقتی که ایشون از راه در روی شکم گاو وارد اون شد، همراهان فالاریس در رو بسته و زیر شکم گاو آتشی روشن کردن و اینجوری ایشون با چگونگی کار این وسیله اعدام به روشی معتبر و واقعی آشنا شد!

۶- ویلیام نلسون

در اکتبر سال ۱۹۰۳، ویلیام نلسون ۲۴ ساله، یه مهندس شاغل در شرکت جنرال الکتریک برنامه ریزی کرد که اختراعش رو واسه اولین بار در برابر دید عموم بذاره. در واقع اختراع ایشون موتوری بود که به یه دوچرخه معمولی وصل می شد و این اختراع جدید به دوچرخه سواران این امید رو می داد که بزودی با سرعت و راحتی بیشتری به سفرهای جاده ای برن. اما برخلاف آرزوهای ایشون این روز خیلی زود به یه روز وحشتناک تبدیل شد.
مهندس جوون در حال پایین رفتن از یه تپه با اختراع خود سرعت زیادی داشت و اینجوری از روی دوچرخه پرت شده و بدنش خرد شد.

۷- مایکل داکری

در سال ۲۰۰۴، مایکل داکری از تاکسی پرنده هشت سرنشینه خود که از دو موتور جت استفاده می کرد رونمایی کرد و بر این باور بود که اختراعش سفر هوایی رو از این رو به اون رو میسازه. این خودرو طوری طراحی شده بود که به فضای بسیار کمی واسه بلند شدن و فرود اومدن نیاز داشت و اینجوری در صورت موفقیت آزمایشات اولیه به نظر می رسید که خیلی زود آسمون از این خودرو پر شه.
با این وجود امنیت بسیار مهم تر از دیگر عوامل بوده و بعد از گذروندن آزمایشات زیاد اولین نمونه از این خودرو در سال ۲۰۰۹ واسه آزمایش میدونی آماده شد.
در حالی که دوکری سوار بر این خودرو بود، اختراع اون به ارتفاع ۶۵۰ پایی رسید اما بزودی کنترل اون از دست راننده/خلبان نگون بخت خارج شده و با زمین خورد. اینجوری خودرو هوایی جدید همراه با راننده و مخترعش در آتیش سوخته و رویای تاکسیای پرنده دستکم واسه یه مدت فراموش شد.

۸- هنری اسمولینسکی

در کمال ناباوری ساخت اولین نمونه از خودروهای پرنده به سال ۱۹۱۷ برمیگرده. اما در دهه ۱۹۷۰، روی یه فورد پینتو دو بال ساده و یه پروانه بسیار بزرگ نصب شد و موقع آزمایش میدونی به محض بلند شدن سقوط کرد.
مخترع این خودرو که هنری اسمولینسکی نام داشت همراه با شریکش هال بلیک بارها ای خودرو رو در محوطه کارگاهی خصوصی خود با موفقیت به پرواز درآورده بودن اما یه اشکال در طراحی رو ندیده گرفته بودن.

این خودرو طوری طراحی شده بود که در روی زمین بالای اون از بدنه جدا می شدن اما یهو این دو بال در هوا هم هوس باز شدن از بدنه رو کردن. اینجوری این مخترعان نگون بخت یهو خود رو سوار بر یه خودرو پینتو در هوا بدون بال پیدا کردن و در برخورد با زمین و انفجار هر دو اونا کشته شدن.

۹- والرین آباکوفسکی

وصل کردن موتور هواپیما به وسایلی که چرخ داشتن سابقه ای طولانی داشته.
والرین آباکوفسکی که راننده سازمان امنیت ملی ولادیمیر لنین بود روابط بسیار خوبی با افسران بلند مرتبه روسی داشت. ایشون از این روابط خود واسه پیشرفت ایده خود در ساخت یه واگن هوایی استفاده کرد که در واقع قطاری بود که با به کار گیری پروانه نیروی لازم واسه پیش بردنش تولید می شد.

اما در آخر باعث وقوع فجایع زیادی شد.

ایشون موفق شد تعدای از افسران بلند مرتبه رو واسه سوار شدن به واگن مرگ خود راضی کنه تا اولین سفر آزمایشی رو با اختراع جدید اون بکنن. این خودرو در آخر بر خلاف تکانای شدید و تا دم مرگ بردن سرنشینانش تونست فاصله ۱۲۱ مایلی بین مسکو و شهر تولا رو بپیماید اما در راه برگشت به دلیل سرعت بسیار بالا و مشکل در طراحی از ریل خارج شد و باعث مرگ مخترع و تعداد دیگری از سرنشینان گردید.

۱۰- لوییس اسلوتین

لوییس اسلوتین در ساخت اولین بمب اتمی مشارکت داشت و به عنوان کارشناس خبره و بی همتای کار با مقادیر خطرناک پلوتونیوم میشناختنش. در می سال ۱۹۴۶، ایشون برنامه ای ترتیب داد که هسته بمب اتمی رو به مرز خطر انفجار برسونه و نام این نمایش رو «قلقلک دادن دم اژدها» نامید. ایشون این کار رو با پوشیدن عینکایی تیره و در حالی که سیگار می کشید انجام داد. شاهدان نوری آبی رنگ و شدید رو دیدن که نشون دهنده این بود که مقداری تشعشع هسته ای آزاد شده.
همه این افراد بدون این دست اون دست کردن واسه آزمایش پزشکی به بیمارستان منتقل شدن و بزودی مشخص شد که آسیب مرگباری به اسلوتین رسیده.

تموم بدن اون در واقع چهار برابر مقدار کشنده تشعشع رادیو اکتیو دریافت کرده بود و اینجوری همه ارگانای داخلی بدن اون به سرعت شروع به از کار افتادن کردن. ایشون نه روز بعد درگذشت و به همه یادآوری کرد که قلقلک دادن دم اژدها عواقبی هم به دنبال داره.
واسه آشنایی با تعدادی دیگه از این مخترعان بدشانس که بدست اختراعات خود کشته شدن با ادامه متن در قسمت دوم همراه باشین.