مقایسه درمان های کم تهاجمی برای واریس

واریس یک بیماری شایع است که افراد زیادی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که چندین گزینه درمانی برای واریس وجود دارد، درمان های کم تهاجمی در سال های اخیر به طور فزاینده ای محبوب شده اند. در این مقاله به مقایسه درمان های کم تهاجمی برای واریس می پردازیم.

درمان های کم تهاجمی چیست؟

درمان های کم تهاجمی روش هایی هستند که از طریق برش ها یا سوراخ های کوچک در پوست انجام می شوند. این روش‌ها معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شوند و نسبت به روش‌های جراحی سنتی، درد، اسکار و زمان کمتری را شامل می‌شوند.

ابلیشن لیزر درون وریدی (EVLA):

فرسایش لیزر درون وریدی یک روش درمانی کم تهاجمی برای واریس است که شامل استفاده از انرژی لیزر برای بستن رگ های واریسی است. در طول این روش، یک فیبر لیزری نازک از طریق یک برش کوچک به داخل ورید آسیب دیده وارد می شود. سپس انرژی لیزر به ورید می رسد و باعث فروپاشی و بسته شدن آن می شود. سپس خون به سایر وریدهای سالم پا هدایت می شود.

فرسایش با فرکانس رادیویی (RFA):

فرسایش با فرکانس رادیویی یکی دیگر از درمان‌های کم تهاجمی برای رگ‌های واریسی است که از انرژی گرمایی برای بستن رگ‌های واریسی استفاده می‌کند. در طول عمل، یک کاتتر نازک از طریق یک برش کوچک به داخل ورید آسیب دیده وارد می شود. سپس کاتتر با استفاده از انرژی فرکانس رادیویی گرم می شود که باعث فروپاشی ورید و بسته شدن آن می شود. سپس خون به سایر وریدهای سالم پا هدایت می شود.

اسکلروتراپی:

اسکلروتراپی یک درمان کم تهاجمی برای وریدهای واریسی است که شامل تزریق محلول به ورید آسیب دیده است. این محلول پوشش ورید را تحریک می کند و باعث فرو ریختن و بسته شدن آن می شود. سپس خون به سایر وریدهای سالم پا هدایت می شود. اسکلروتراپی معمولاً برای رگ های واریسی کوچک تا متوسط استفاده می شود.

اسکلروتراپی فوم نوعی از اسکلروتراپی است که شامل تزریق محلول فوم به داخل ورید آسیب دیده است. محلول کف با مخلوط کردن یک عامل اسکلروز کننده با هوا یا گاز دیگر ایجاد می شود. محلول فوم موثرتر از اسکلروتراپی سنتی برای رگهای واریسی بزرگتر است.

مقایسه درمان های کم تهاجمی:

هنگام انتخاب یک درمان کم تهاجمی برای وریدهای واریسی، عوامل متعددی از جمله اندازه و محل ورید آسیب دیده، شدت بیماری و سلامت کلی بیمار باید در نظر گرفته شود.

فرسایش لیزر درون وریدی و فرسایش رادیوفرکانسی هر دو برای درمان واریس بسیار موثر هستند. هر دو روش دارای میزان موفقیت بالا و حداقل عوارض جانبی هستند. با این حال، EVLA ممکن است برای وریدهای واریسی بزرگتر موثرتر باشد، در حالی که RFA ممکن است برای وریدهای واریسی کوچکتر موثرتر باشد.

اسکلروتراپی و اسکلروتراپی فوم هر دو برای درمان رگ های واریسی کوچک تا متوسط موثر هستند. با این حال، اسکلروتراپی فوم ممکن است برای وریدهای واریسی بزرگتر موثرتر باشد.

زمان بهبودی برای تمام درمان‌های کم تهاجمی معمولاً کوتاه‌تر از روش‌های جراحی سنتی است. بیماران معمولا می توانند روز بعد از عمل به فعالیت های عادی خود بازگردند.

عوارض جانبی رایج درمان های کم تهاجمی برای واریس چیست؟

درمان های کم تهاجمی برای وریدهای واریسی به طور کلی بیخطر هستند و خطر عوارض کمی دارند، اما مانند هر روش پزشکی، عوارض جانبی بالقوه‌ای نیز وجود دارد. در اینجا برخی از عوارض جانبی رایج درمان های کم تهاجمی برای واریس آورده شده است:

1. درد یا ناراحتی:

پس از انجام عمل، احساس درد یا ناراحتی در ناحیه تحت درمان رایج است. این مشکل معمولاً با داروهای مسکن بدون نسخه قابل کنترل است.

2. کبودی:

تجربه کبودی در محل درمان معمول است. این به دلیل نشت خون از ورید درمان شده به بافت های اطراف است. کبودی معمولا در عرض چند هفته برطرف می شود.

3. تورم:

تورم در ناحیه تحت درمان نیز شایع است. این به دلیل التهاب در ورید و بافت های اطراف ایجاد میشود. تورم معمولا در عرض چند هفته برطرف می شود.

4. بی حسی یا سوزن سوزن شدن:

برخی از بیماران ممکن است در ناحیه تحت درمان دچار بیحسی یا گزگز شوند. این معمولا موقتی است و در عرض چند روز تا چند هفته برطرف می شود.

5. تغییر رنگ پوست:

تغییر رنگ پوست در ناحیه تحت درمان نیز شایع است. این به دلیل تجزیه سلول های خونی ایجاد می شود و معمولاً در عرض چند هفته برطرف می شود.

6. عفونت:

در حالی که عفونت نادر است، یک عارضه بالقوه هر روش پزشکی است. بیماران باید مراقب علائم عفونت مانند قرمزی، تورم یا چرک در محل درمان باشند.

7. لخته شدن خون:

لخته شدن خون یک عارضه بالقوه هر روشی است که شامل دستکاری وریدها می شود. در حالی که خطر لخته شدن خون کم است، بیماران باید هرگونه نشانه ای از لخته شدن خون مانند درد، تورم یا گرما در پای آسیب دیده را گزارش کنند.

توجه به این نکته ضروری است که اگرچه این عوارض جانبی امکان پذیر است، اما عموماً خفیف هستند و طی چند هفته خود به خود برطرف می شوند. بیماران باید قبل از انجام درمان، خطرات و مزایای احتمالی هر روشی را با متخصص واریس در میان بگذارند.